ADIOS

Hoy me habia propuesto escribir un post alegre, porque ayer me lo pase muy bien de fiesta. Hicimos la tipica ruta Aire-D_mer; estabamos Raquel, Desi, Marta, Carla, Barbara y yo y mas tarde llevo Eva (la novia de Raquel), pero las casadas se fueron despues de aire y las solteronas nos fuimos al d_mer donde nos juntamos con el batallon Pearl harbor y nos reimos muchisimo.
Pero los buenos estado de animo nunca duran mucho tiempo... y hoy he vuelto a estar insoportablemente celosa al saber que Anna habia ido a Lleida.
Y estoy cansada de sentirme siempre mal, de inconscientemente esperar que las cosas vuelvan a lo que eran, de conformarme con una amistad que no llena ni la mitad del hueco que dejo.
"Sabes que te he querido y te quiero mas de lo que nunca he sido capaz, y esto lo hago con lagrimas en los ojos.
Quiero recordar los buenos momentos que hemos tenido, que han sido muchos, quiero recordar como me mirabas con esos ojos llenos de ternura, quiero recordar tu sonrisa en los muchos dias felices que hemos vivido, quiero recordar tus caricias y las noches de pasion, nuestras conversaciones y nuestros silencios... Y no puedo hacerlo a tu lado, no quiero estancarme en el pasado, quiero vivir.
Si el destino quiere que volvamos a encontrarnos, el se encargara de hacerlo. Adios mi amor"
Me'ls diré en veu molt baixa, com ùn prec
o, tal volta, un conjur.
Desobte et sento molt aprop i el temor m'immobilitza.
¿Ets dins meu?¿Et perdre, potser, si em moc?
Em tanca els ulls un calfred i et contemplo
com a través dels vidres enllorats d'una finestra."